به گزارش وبسایت نود، قهرمان سه دوره اخیر لیگ قهرمانان اروپا، روز شنبه یک بار دیگر و این بار در بازی مقابل آلاوس طعم تلخ شکست را چشید تا لوپتگی و تیمش با بدترین شرایط ممکن به استقبال تعطیلات وقفه بازی های ملی بروند.

شرایط این روزهای رئال مادرید طوری است که اگر یاران لوپتگی روز شنبه می توانستند مقابل حریف خود به گل برسند، بیشتر باید تعجب می کردیم، تا این که شکست ان ها را شاهد باشیم. ازقضا همین اتفاق هم افتاد، رئال مادرید نه تنها دوباره در گلزنی ناکام ماند، بلکه با دریافت یک گل دیرهنگام، یک شکست تلخ را هم متحمل شد. این سومین باخت آن ها در چهار مسابقه اخیر بود.

حالا رئال مادرید نزدیک به هفت ساعت است که گلی نزده؛ چهار مسابقه و نیم. آخرین باری که رئال مادرید موفق به گلزنی شد، به ماه قبل میلادی بازمی گردد که آسنسیو در دیدار مقابل اسپانیول در دقیقه 41 موفق به گلزنی شد. این بدترین آمار گلزنی رئال مادرید طی 33 سال اخیر است، آخرین بار آن ها سال 1985 چنین شرایطی را تجربه کردند. در آن سال رئال مادرید در پنج بازی پیاپی نتوانست گلزنی کند. در نهایت در آن فصل رئالی ها در لیگ پنجم شدند ولی موفق شدند جام یوفا را بالای سر ببرند.

ضمن این که این برای سومین بار بود که در هفته های اخیر رئال مادرید شانس جلو زدن از بارسلونا را در صدر جدول لیگ از دست می دهد. حالا بارسلونا می تواند با برد در بازی مقابل والنسیا، بار دیگر از رقیب مستقیم خود پیش بیفتد. در چنین شرایطی لوپتگی باید هم منتظر شنیدن انتقادات باشد.

در واقع، لوپتگی باید بخشی از بار این شکست را به دوش بکشد و خود را بابت اشتباهاتش سرزنش کند. او در انتخاب ترکیب تیمش در دیدار با آلاوس خیلی خوب عمل نکرد و سفیدپوشان در بخش هجومی بی آزار بودند. در شرایطی که مارسلو که بازیکنی هجومی است، مصدوم بود و از ترکیب به دور، و همین شرایط هم برای هافبک خلاقی چون ایکسو برقرار بود، خیلی منطقی به نظر نمی رسید که آسنسیو هم روی نیمکت بازی را آغاز کند. اگرچه این بازیکن 22 ساله در هفته های اخیر فرم خوبی نداشته ولی حداقل می توانست با فرارهای خود از جناحین و همینطور سایر قابلیت ها، به کمک رئال مادرید در بخش هجومی بیاید.

به این ترتیب، به جز گرت بیل، که تازه او هم بیشتر متمایل به مرکز زمین بود تا کناره ها، رئال مادرید تنها ادریوزولا را در کناره های زمین در اختیار داشت تا در این بخش عملکرد موثری داشته باشد. این مدافع راست تازه وارد جزو معدود بازیکنانی بود که در نیمه نخست فضا در اختیار داشت ولی نتوانست از آن خیلی بهره ببرد.

اما تصمیمات نه چندان خوب لوپتگی به همینجا ختم نشد؛ او با توجه به شروع خوب آلاوس در این فصل و بازی در زمین حریف، تصمیم گرفت در خط میانی از چهار هافبک مرکزی تخصصی بهره بگیرد؛ مودریچ، کاسیمیرو، کروس و سبایوس. قدرت دو تیم در میانه میدان برابری می کرد و در نیمه نخست به ندرت شاهد خلق موقعیت روی دروازه ها بودیم.

لوپتگی در ابتدای نیمه دوم دست به تغییر زد و بنزمایی را که اصلاً روزهای خوبی را سپری نمی کند و حتی حضورش در ترکیب نیز جای سوال و انتقادات زیادی را به همراه داشته است، از ترکیب بیرون کشید و ماریانو را به زمین فرستاد. ماریانو با حضورش در زمین، طراوت و انرژی را به بخش هجومی رئال مادرید اضافه کرد ولی دقت کافی را نداشت.

شماره هفت جدید رئال مادرید مشخصاً نتوانسته بار سنگین جانشینی رونالدو را به دوش بکشد، حالا بیش از هر زمان دیگری غیبت ستاره پرتغالی در ترکیب تیم حس می شود. اگرچه رفتن رونالدو تقصیر لوپتگی نبود و از این منظر نمی توان گلایه ای به او وارد کرد ولی به واقع سرمربی اسپانیایی نتوانسته مشکل گلزنی تیمش را که با رفتن رونالدو، ایجاد شده، حل کند. او در ابتدای فصل هم به نوعی نشان داد که هنوز به ویسینیوس اعتماد ندارد و این بازیکن بیشتر اوقات این فصل را در تیم دوم رئال مادرید حضور داشته و در این بازی هم در ده دقیقه پایانی به جای گرت بیل به زمین آمد.

در نهایت ناامیدی رئال مادرید در گلزنی، با فرصت طلبی حریف همراه شد و دقیقه 95 دروازه آن ها باز شد تا شرایط بدتر از قبل شود و رئالی ها سومین شکست را در چهار مسابقه اخیر متحمل شوند. حتی اگر این گل هم به ثمر نمی رسید، معضل گلزنی رئال مادرید هنوز هم بحثی بود که می شد به آن پرداخت.

حالا لوپتگی که نیمکتش را لرزان می بیند، بعد از وقفه بازی های ملی، دو مسابقه نسبتاً راحت مقابل لوانته و ویکتوریا پلژن پیش رو دارد تا بتواند روحیه را به تیمش بازگرداند و آماده دیدار سخت با بارسلونا در نیوکمپ در 28 اکتبر شود.