دلیل نیمکتنشینی حسینی، استوکس و اوساگونا چه بود؟ (گزارش ویژه)
پرسپولیس در اولین هفته از رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا در مصاف با حریف قدرتمند قطریاش با دو گل مغلوب شد.
به گزارش ایلنا، شاگردان یحیی گل محمدی در این بازی در همان پانزده دقیقه دو بار دروازهشان باز شد اما در زمان باقیمانده مالک توپ و زمین بودند و از فرصتهایی که به دست آوردند استفاده نکردند.
*اهمیت شروع بازی
الدحیل تیم خوب و باتجربهای است ولی آنقدرها هم که ما فکر میکردیم قوی نبود. میدانیم که قطر تمام تمرکزش برروی السد و الدحیل است اما پرسپولیس بیش از هرچیز به خودش باخت.
در فوتبال شروع بازی خیلی مهم است و این اهمیت دارد که چگونه بازی را شروع کنید و با چه تفکری ادامه بدهید. دو گلی که پرسپولیس در این بازی خورد روی اشتباه مسلم خط دفاعی این تیم بود. متاسفانه گل اول الدحیل نشان داد که ما از اتفاقات بازی نیمه نهایی جام ملتهای آسیا برابر ژاپن درس نگرفتهایم. گل دوم هم روی اشتباه به دست آمد و دفع توپ نامناسب مدافع را بازیکن حریف تبدیل به پاس گل کرد. پرسپولیس اگر میتوانست در پانزده دقیقه اول سوار بر بازی شود شاید میتوانست نتیجه دلخواه هم بگیرد.
*ترکیب پرسپولیس
نکته مهم بعدی درباره پرسپولیس در بازی اولش در مرحله گروهی لیگ قهرمانان ترکیب این تیم بود. آنها با 4 تغییر نسبت به بازی قبلی به میدان رفتند و ما درون تیم نیستیم که دلایل واقعی این تغییرات را ببینیم. اما وقتی در نیمه دوم بازیکنان خارجی به ترکیب تیم اضافه شدند این مساله به وجود آمد که اگر آنها سالم بودند چرا از ابتدا بازی نکردند. مهمترین مهرهای که بازی نکرد سیدجلال حسینی بود که تجربه بین المللی بسیار بالایی دارد و پرسپولیس شب گذشته از جایی ضربه خورد که سیدجلال حسینی نبود. کنعانی زادگان حتی در بازی برابر استقلال هم نتوانست کیفیت بالایی را نشان بدهد و یکی از ضعیفترین بازیکنان پرسپولیس بود. در مجموع نبود این مهرهها در این بازی برای پرسپولیس تاثیرگذار بود و اگر برای عدم حضور سیدجلال توجیهی وجود داشته باشد نمیتوانیم بازی نکردن اوساگوآنا و استوکس را توجیه کنیم. وقتی تیم در بازیهای بین المللی بازی دارد باید از نظر روانی برای این میدان تجهیز شود و این بازیکنان با تجربه میتوانستند به پرسپولیس وزن بدهند. از وقتی هم که اوساگوآنا و استوکس آمدند ما دیدیم که پرسپولیس به حریفش برتری پیدا کرد.
*استراتژی بازی
بحث دیگر درباره بازی پرسپولیس اینکه، اصولا وقتی مقابل یک تیم قوی در خانه حریف بازی میکنید روش دفاع و ضدحمله میتواند یک روش کاربردی باشد. پرسپولیس با توجه به حضور علی علیپور و وحید امیری که سرعتی و توانمندیشان براساس ضدحمله است با این روش میتوانست به الدحیل ضربه بزند. اما بعد از گلهایی که خورد و تیم قطری به هدفش رسید شاهد بودیم که الدحیل این سبک بازی را انجام داد. بعد از گل الدحیل و هرچه به پایان بازی رسیدیم شاهد بودیم که این تیم با بلوک نفره دفاع میکرد و حتی مانژوکیچ نیز در کار دفاعی حضور داشت.
موضوع جالب توجه این است که سرمربی الدحیل مانژوکیچ را تا پایان در بازی نگه داشت با وجود آنکه معزعلی را بیرون کشید. دلیل این هم احتمالا وجاهت و تجربه بین المللی این بازیکن بود که تا پایان در ترکیب ماند.
پرسپولیس نشان داد که تیم خوبی است. هرچند برخی از حریفان آسیایی مثل الدحیل از نظر امکانات و بازیکنان سرتر هستند اما در طول نود دقیقه پرسپولیس نشان داد میتواند مقابل این تیم نتیجه بگیرد. اگر آن گلها در آن دقایق رقم نمیخورد شاید نتیجه دیگری برای نماینده ایران به دست میآمد.
مهردادشکاری- مدرس AFC